Urodziłem się w Tortosie w 1965 roku, chociaż prawie całe życie mieszkam w Benicarló (Wspólnota Walencka, Hiszpania). Moja pasja do bonsai zaczęła się, gdy w moim miasteczku, za sprawą uniwersytetu ludowego i mojego pierwszego nauczyciela Adolfo Ducha, zorganizowano kursy bonsai. Zawsze fascynowały mnie te małe japońskie drzewka, które nie rosną. Było to w 1989 roku – było nas 12 uczniów, którzy dwa lata później założyli Stowarzyszenie Bonsai Benicarló, którego od 2003 roku mam zaszczyt być prezesem aż do dziś. Później dołączył do nas jako nauczyciel bonsai Valentín Damesón – pasjonat z imponującą kolekcją pod względem ilości i jakości.

Kilka lat później bez wątpienia największy wpływ wywarł na mnie Chiharu Imai – osoba, którą uważam za mojego prawdziwego mistrza. Przez 6 lat mistrz odwiedzał nasze stowarzyszenie na intensywne, dziesięciodniowe sesje każdego roku. To właśnie wtedy naprawdę nauczyłem się wszystkiego, co wiem o bonsai. W 2006 roku, wraz z kilkoma członkami Stowarzyszenia Bonsai Benicarló, odbyliśmy podróż do Japonii na zaproszenie wielkiego mistrza Tomio Yamady, aby wziąć udział w festiwalu bonsai Matsuri w Omiya, gdzie odwiedziliśmy najważniejsze ogrody bonsai.

Moją osobistą obsesją zawsze były nebaris. Prawie przez przypadek, w 1996 roku, zacząłem pracować nad tą fundamentalną częścią naszych drzewek w bardzo szczególny sposób – kładąc coś płaskiego pod nebari. Robiłem to samodzielnie, niemal potajemnie, bo wtedy myślałem, że robię coś źle (że oszukuję), ponieważ nigdy wcześniej nie widziałem, żeby ktoś to robił. Z biegiem lat zauważyłem, że nebaris uzyskiwane tą metodą były bardzo dobrej jakości, ale decydującym potwierdzeniem była reakcja mistrza Chiharu Imai, kiedy pokazałem mu swoje prace – był zaskoczony jakością nebaris w moich drzewkach i powiedział, że to, co robię, jest słuszne.

Opublikowałem moje prace dotyczące nebaris w magazynie „Bonsai Pasión” – w numerach 11 i 18 (z lat 2004 i 2005). W 2013 roku, na moim profilu na Facebooku, zamieściłem obszerną pracę, którą wtedy nazwałem „Prosta technika tworzenia dobrych nebaris” – została ona udostępniona ponad 1000 razy. Moja najnowsza przygoda z nebaris związana jest z Luisem Vilą i World Bonsai University, w której od momentu jej powstania w 2020 roku jestem instruktorem. Tam opublikowałem kilka kursów w formacie PDF i wideo, w bardziej profesjonalny sposób.

Po odkryciu w 2020 roku, że przynajmniej dwóch wielkich japońskich mistrzów – Akira Nara i Shideo Ebihara – również stosowało tzw. „technikę drewnianej deski”, oraz po przeanalizowaniu nielicznych dostępnych informacji na ich temat, zdałem sobie sprawę, że istnieją istotne różnice między ich sposobem pracy nad nebaris a moim podejściem. Dlatego postanowiłem zmienić nazwę tej techniki i nazwać ją „Metodą Pitarch”. Mam świadomość, że nie wszyscy to rozumieją (z powodu braku informacji), ale dla mnie bonsai to sposób na nawiązywanie przyjaźni, a nie na prowadzenie sporów.

W 2024 roku rozpocząłem swoją drogę jako profesjonalny szkółkarz, zakładając własną szkółkę bonsai, specjalizującą się w tworzeniu wysokiej jakości nebaris i pni.